De zomer volgens Het Journaal
21 augustus, 2015
Het zomert in Nederland. Het is “mooi” weer. Mensen drommen samen op terrasjes waar ze de economie naar een positieve volatiliteit consumeren. Twee weken geleden hing de vlag er heel anders bij. Zoals dat in Nederland gaat - soms spelen herfst en zomer in één week hun troefkaart! Een zomerstorm in vol ornaat, en de heetste dag sinds tijden wisselen elkaar af alsof het geen moeite kost.
Beide weerbeelden brengen hun eigen jargon met zich mee. Wanneer het droog, zonnig en warm is, terrassig, diept het Journaal een verslaggever op die daar voorspelbaar kond van doet. Gerrie Eickhof bijvoorbeeld, die lippenlikkend een paar plaatsen noemt waar het vandaag goed toeven was. Met een beetje pech doet Pauline Broekema daar op haar eigen zwoele toon verslag van, en als we geluk hebben is het Peer Ulijn die altijd in is voor een olijk rapport vol nuances en relativeringen.
In gedrukte media kun je er donder op zeggen dat aan het eind van het verslag geconstateerd wordt dat het hoe dan ook “een geslaagd evenement” was. Dat is voor de journalist een gemakkelijk besluit van zijn tekst, en voor de organisatoren een graag gelezen definitie van de dag, die zo een positieve lading krijgt, en heel nuttig is als anticipatie op de discussie die volgend jaar weer zal opbloeien, waarbij de rechtvaardiging van subsidie en sponsorship onvermijdelijk ter tafel komt.
De beelden die de NOS ons opdient zijn overigens altijd gelijksoortig: volle stranden en wegen, verhitte koppen die uit autoramen steken en vertellen dat ze al uren op weg zijn naar het strand, en deze file er wel voor over hebben, want zo gaat het nou eenmaal, in Nederland. Om het item wel degelijk het karakter van een volwaardig nieuwsonderwerp te geven, komen verschillende beroepsgroepen voorbij . Geheid dat u een horecaondernemer in beeld krijgt die vertelt dat het wéér wat hem betreft “tot kerst wel zo mag blijven“. Ook dermatologisch Nederland komt nog even aan bod, middels een bezorgd ogende deskundige, die een niet te missen fles Factor 50 omhoog houdt. Zo krijgt het onderwerp toch wat verdieping, en zijn de geesten rijp voor de afsluiting met Het Weer. Daar staat Gerrit Hiemstra voor klaar, zodat ook het multiculturele aspect voldoende is afgedekt. Het is allemaal van een voorspelbaarheid en gemakkelijkheid die vaste dienstverbanden verraadt. Er is een onderscheid: weten we nog lang niet hoe het wéér werkt - de modus operandi van het Journaal, bij mooi weer, is zonneklaar!