Blok Bleker
1 december, 2010
Weer winter. Winterweer. Door de ‘vroege’ kou heb ik het gevoel dat het al eind december is. Sinterklaas is allang geweest, dacht ik laatst, totdat ik op Dieuwertje Blok stuitte, op Nederland 1. Geen onverwacht genoegen. Telkens wanneer ik haar zie, heb ik de neiging om naakt op een spijkerbed te gaan liggen, en een oerbrul te geven waar de Damschreeuwer bij verbleekt. Ze is zo tot niets verplichtend, zo kleurloos, ze hangt zo’n vormeloze, tot niets leidende blijheid aan, en daar kan ik slecht tegen. Voeg daar het belerende toontje van Sven Kockelmann en Fons de Poel bij, en de tv-avond wordt van een bijna niet te dragen zwaarte,waarin het STER-blok een welkome, verlichtende onderbreking is.
Nee, dan Ron Fresen. Politiek verslaggever naar mijn hart, gestationeerd in het Haagse. Zakelijk, duidelijk en deskundig. Momenteel sleutelt hij aan het Jaaroverzicht, en laatst twitterde hij dat het programma zo’n beetje uit haar scharnieren knarst door de grote hoeveelheid goed en slecht nieuws, afhankelijk van de opvattingen van de consument.
Wat mij betreft was 2010 een jaar van veel vrees en weinig hoop. Opnieuw moest ik lijdend toezien hoe partijen ter rechter zijde van het politieke spectrum het pluche bekropen, en de goeie jongens en meiden aan de kant moesten blijven staan. Waarna de gevolgen van deze verkiezingsuitslag pregnant tot ons doordrongen.
Natuur en milieu zijn de ondergeschoven kindjes bij deze regeerders. Henk Bleker, tot voor enkele maanden de standvastig waarnemend voorzitter van het CDA, ontpopte zich tot Held van het Kwaad door diverse onzalige maatregelen nog uit te voeren ook. Rücksichtslos, zonder zich te storen aan gemaakte afspraken tussen partijen, zonder te letten op bijna gehaalde doelen, als een pitbull in een kippenhok. Ze moesten hem eens aan zijn benen boven een potentieel EHS-gebied hangen, en daar een tijdje laten bungelen. Voor een andere kijk op de situatie.
En we zijn nog niet van al die heilloze plannen af. Nu wordt er weer nagedacht over CO2 opslag, en de opslag van kernafval in het noorden, een nieuwe kerncentrale, en nog veel meer andere “rechtse hobby’s”. Zou de actiebereidheid ‘onder het volk nog net zo groot zijn als in de jaren tachtig? Ik zou er mijn geld niet op zetten. En daarbij, wat is geld nog in dit land? De euro valt om, schrijven ze in de krant. Er gaan al geruchten over de terugkeer naar de gulden, en ik ben maar zo bang, dat juist Dieuwertje Blok ons dat dan blij komt vertellen…